ಪ್ರವೀಣಕುಮಾರ್ ಗೋಣಿ
ನಿನಗೆ ಶರಣಾಗುವಿಕೆಯ
ಹೊರತು ಮಿಕ್ಕೆಲ್ಲವೂ
ವ್ಯರ್ಥವೆನಿಸುವ ವೇಳೆ
ಮಾಯೆ ಅಳಿದು ನಿಂತಿತ್ತು ನೋಡ .
ವಾಸನೆಗಳ ತಾಳಕ್ಕೆ
ತಕ ತಕನೇ ಕುಣಿದು
ಮೈಮನಗಳು ದಣಿದಾಗ
ನಿನ್ನ ಅನುಭಾವವೊಂದೇ ಚಿರವೆನ್ನುವ
ಅರಿವು ಅರಳಿ ನಿಂತಿತ್ತು ನೋಡ .
ಏನಿದೆಲ್ಲ ವ್ಯರ್ಥ ಎನ್ನುವ
ಲೌಕಿಕ ಹೇಸಿಗೆ ಎನಿಸಿದಾಗ
ಮನಸಿಗೆ ಆನಿಕೆಯಾದ
ಅಲೌಕಿಕದ ಅಮೃತಕ್ಕೆ ಮನ ಹಸಿದಿತು ನೋಡ .
ಕತ್ತಲೆಯನ್ನೇ ಬೆಳಕೆಂದು
ಭಾವಿಸಿ ತನಗೆ ತಾನೇ
ಮರಾಮೋಸಗೊಳಿಸುವ ಮನಸಿನ
ಭ್ರಾಂತಿ ಅರಿವಾಗುವೆಡೆ
ನಿನ್ನ ಪ್ರಕಾಶದ ಛಾಯೆ ಪಸರಿತ್ತು ನೋಡ .
No comments:
Post a Comment