ವಿದಾಯ

ಪದ್ಮಜಾ ಜೋಯಿಸ್ 

ಅಂತಿಮವಾಗಿ ವಿದಾಯವೇ

ಬಯಸುವೆಯಾದರೇ..,.

ಇದೋ ನೀಡುತಿರುವೆ

ನಿಬಂಧನೆಗಳೊಂದಿಗೆ.,,

ಮತ್ತೆಂದೂ ನೆನೆಯದಿರು ನನ್ನ 

ನೆನೆದ ಕ್ಷಣದಲಿ ನಿನ್ನ

ಕಣ್ರೆಪ್ಪೆಗಳಲಿ ಮೂಡುವ

ನನ್ನ ಪ್ರತಿಬಿಂಬದ ಕಣ್ಣಂಚಿನ 

ಹನಿ ಕರಗಿಸಬಹುದು

ನಿನ್ನ ಕಲ್ಲು ಹೃದಯವನ್ನು ....

ತಿರುಗಿ ನೋಡದೇ ನೆಡೆದುಬಿಡು 

ದಾರಿಯ ತಿರುವಿನಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯ 

ಬಾರಿ ಎಂದೇನಾದರೂ 

ಹಿಂದಿರುಗಿ ನೋಡಿದರೊಮ್ಮೆ

ದ್ವಾರದಲ್ಲಿ ಬೊಗಸೆ ತುಂಬಾ 

ಬಯಕೆ ಪುಷ್ಪ ಹಿಡಿದು 

ನಿಂತ ನನ್ನ ನೋಡಿದರೊಮ್ಮೆ 

ದ್ರವಿಸಿಬಿಡಬಹುದು ನಿನ್ನ ಹೃದಯ.... 

ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಇರುಳೆಂದು ಮುದದಿ

ಮರುಳಾಗದಿರು ಚಂದ್ರಮನ

ಅಂದಕೆ ನೀನಿಲ್ಲದೇ ಕಾಡುಬೆಳದಿಂಗಳಾಗಿ 

ವನವೆಲ್ಲಾ ಸುರಿದ ನನ್ನಿರವು 

ಸೆಳೆಯಬಹುದು ನಿನ್ನ ಗಮನ....

ತೆರೆಯದಿರೆಂದೂ ಮನದ ಕಿಟಕಿ

ಎದುರಿಗೆ ಬಯಲಲಿ

ಅನಾಥವಾಗಿ ಹರಡಿದ ಜಾಜಿ

ಮೊಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿಯೋ ಪಾರಿಜಾತವೋ 

ನನ್ನ ವಿರಹದ ಗಂಧವಾಗಿ ತಂಗಾಳಿಯೊಡನೆ 

ಸೇರಿ ಆವರಿಬಿಡಬಹುದು ನಿನ್ನಾ....

ನಿನ್ನೊಳಿತ ಬಯಸೇ ಇಟ್ಟಿರುವ

ಈ ನಿಬಂಧನೆಗಳೊಂದಿಗೇ

ಇಗೋ ನಿನಗಿದು ಬೇಷರತ್ ವಿದಾಯ